Lewica miała swój niebagatelny wkład w budowę dwóch filarów, na których budujemy pomyślność naszego kraju.
Pierwszy z nich to Konstytucja RP z 1997 r., a drugi to wejście Polski do Unii Europejskiej w 1 maja 2004 r.
Lewica potrafi to czego prawica nigdy nie dokonała – zmobilizować społeczeństwa do poparcia pozytywnej idei. Idei, która obroniła się w procedurze demokracji bezpośredniej – referendum.
Pierwsza z nich, Konstytucja RP w referendum 25 maja 1997 roku zgromadziła poparcie 52,71% uczestników głosowania. Druga, wejście Polski do Unii Europejskiej w referendum 7-8 czerwca 2003 r. uzyskało poparcie 77,45% % biorących udział w głosowaniu. Konstytucja RP z 1997 r. stworzyła dobrą podstawę prawną do wejścia Polski w struktury Unii Europejskiej.
Konstytucja 1997 r. nakreśliła postępowy kształt Polski. Preambuła, która jest symbolem łączenia Polek i Polaków o różnym światopoglądzie, jest kolejnym przykładem dążenia do budowy wspólnoty narodowej, a nie dzielenia rodaków.
Konstytucja to również praca i sprawiedliwość społeczna. Podstawowym obowiązkiem państwa jest eliminowanie z życia społecznego: dyskryminacji, nierówności, biedy, bezdomności i bezrobocia. Życie i zdrowie ludzkie nie może być towarem. System ochrony życia i zdrowia nie może być systemem komercyjnym.
Nie może być tak, że bogatszy jest zdrowszy tylko dlatego, że ma więcej pieniędzy od biednego. Państwo zobowiązuje się zapewnić obywatelom wolność i równość, szczególnie wobec prawa. Państwo nie może być przedsiębiorstwem komercyjnym, w swej istocie działania kieruje się interesem społecznym, a nie kryterium zysku. Państwo świadczy usługi publiczne, a nie handluje nimi. Usługi publiczne to kultura, służba zdrowia, czy też edukacja. To wszystko to, za co obywatelka i obywatel nie mają prawa płacić, lecz powinni mieć to zagwarantowane.
Państwo zobowiązane jest określić i realizować wobec wszystkich obywateli zasadę zapewnienia minimum socjalnego. Polska powinna dać w swej praktyce działania równy dostęp młodzieży do edukacji na poziomie średnim, eliminując jakiekolwiek ograniczenia społeczne, czy też majątkowe. Istnienie i działalność rynku powinno być częściowo regulowane, nie może być tak, że podstawowym interesem w naszym kraju, będzie interes kapitału. Banki i korporacje muszą płacić takie same podatki i mieć te same prawa co małe przedsiębiorstwa.
Ustawa zasadnicza była efektem politycznego kompromisu SLD, PSL, Unii Wolności i Unii Pracy. Konstytucja gwarantuje bezpłatność usług publicznych w zakresie edukacji i ochrony zdrowia, a także obowiązywanie w Polsce najbardziej demokratycznego pięcioprzymiotnikowego prawa wyborczego. W myśl art. 2 „Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej”.
Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego w latach 1993-1997 przewodzili ówcześni parlamentarzyści SLD: Aleksander Kwaśniewski, Włodzimierz Cimoszewicz, Marek Mazurkiewicz.
Obecnie obowiązująca Konstytucja RP sprawdziła się również w dramatycznych okolicznościach. Kiedy 10 kwietnia 2010 r. dotarła do nas druzgocząca wiadomość o katastrofie smoleńskiej i śmierci prezydenta Lecha Kaczyńskiego, ustawa zasadnicza pozwoliła na płynne, ale i tymczasowe przekazanie najwyższego urzędu w Polsce ówczesnemu marszałkowi Sejmu Bronisławowi Komorowskiemu, w celu przeprowadzenia przyspieszonych wyborów prezydenckich.